خاطرات من

امروز  جمعه یه روز عادی بود 

بعد از ظهر رفتم مغازه ولی دلم خیلی گرفته بود و فکرم خیلی شلوغ، نگران همه چی بودم خودم و آیندم ، یه دلشوره ی عجیب، حس ترسی قوی از آینده ، حس پوچی و خیلی چیزای دیگه 

با علی دوستم که چندتا مغازه پایین تر از من پارچه فروشی داره بعد از جمع کردن مغازه ها رفتیم بیرون یه دور بزنیم ، پایه کوه بودیم با چایی تویه دستمون و سیگار پشت سیگار ، تمام بدنمون و ماشین علی بوی گند سیگار گرفته بود ولی چاره چیست جفتمون بی اعصاب و ناراحت بودیم.

این جمع دونفره و دپ س فقط یه موزیک خوب کم داشت ، اونم کی ! استاد سیاوش قمیشی که عشق جفتمونه و کل آهنگاشو حفظیم ! 

این آهنگ قمیشی امشب کلی بهم چسبید انگار برای خود خود من ساخته 

دمش گرم صداش و آهنگ سازیش یه دونس من که بدجور عاشقشم 

با هر که سخن گفتم در خود گره ای گم بود

چون کرم شبان تابان می تابی و می تابم

بر هر که نظر کردم گریان و پریشان بود

چون ابر سبک بالان  می باری و می بارم

من دردِ محبت را هرگز به تو نسپردم

این عقده ی دیرین را میدانی و می دانم

بر مرثیه ام بنگر نقش رخ خود بینی

این قصه ی غمگین را میخوانی و می خوانم