خاطرات من

تویه این بازار خراب کاسبی صبح یه مقدار دش کرده بودم در حد سه چهار قلم ، سرمست تر از دیروز که تا اخرای شب هزار تومن هم نفروخته بودم . 

ظهر بود حدوداً ساعت ١٣:٤٥ بارون شدیدی شروع شده بود، بارون که چه عرض کنم انگار شلنگ اتش نشانی باز شده بود شبیه سیل بود تا بارون  ! 

مغازه سمت چپیم(سنجاق) یه مغازه نقلی جمعو جور

کوچیکه  که از فروش جوراب و کلیپس و کش و بدلیجات روزگارشو میگذرونه ، پسر خوبیه اسمش پویا و متولد ٦٦ با یه مقدار اخلاقای بد ولی در کل دوسش دارم بچه خوبیه.

اومد پیشمو گفت : 

پویا : فرهاد بارون تندیه ببند مغازرو بیا برسونمت 

(منم از خدا خواسته) سه دقیقه دیگه بستس الان میام و سریع بستمو پریدم تویه ماشین پویا

فرهاد: سمت خونه ما میری چیکار

پویا: مغازه خانوممو که جمع کردیم مستجر براش اومده ویترینو کمدو اتاق پروو اینارو نمیخواد میرم اونجا اینارو باز کنم همش چهارتا پیچه !!!!!!

منم...

منم مهربونیم گل کرد ! 

فرهاد: میخوای بیام کمکت داداش سریع انجام بدیم بریم خونه استراحت 

پویا : نه خسته میشی برو خونه استراحت

فرهاد : نیم ساعت کار که بیشتر نیست میام 

اینجوری شد که رفتیم مغازه قبلیه خانوم پویا !

با خانوم پویا جان و پدر خانوم محترمش سلام احوال پرسی کردیم و شروع کردیم به کار

چشمتون روز بد نبینه !!! چهار پیچ کم کم تبدیل شد به چهارصدتا پیچ 😂😄

یه ویترین باکس مانند پشت شیشه مغازه بود، تخمینی ٢/٤٠ در چهار متر ! کف و سقف دار 😂

راااااحت فکنم فقط از طرف سمت چپش که در داشت برای داخل ویترین و سقف که لامپ های هالوژنی داشت فقط چهار صدتا پیچ در اوردیم 😂 بقیش ببین چی بود دیگه 

کلی رگال و کمد و قفسه هم به دیوار بود که اونارو دیگه نگو 

چهارتا پیچ کجا هزارتا پیچ کجا !!!!!

خلاصه اینکه الان که دارم این خاطره رو مینویسم کلا از کتوکول افتادم و همه ی بدنم درد میکنه ! تخته های ویترین و بقیه چیزا هم سنگین 😂 جونی برام نمونده دیگه 

پوووووووویا این چهارتا پیچ بود اخه نالوتی 😂😂

تا ساعت ١٧:٣٠ هم کار کردیمو دوباره اومدیم مغازه 😟 توان برام نمونده دیگه 😂